18 de mar. de 2013

SACUDIR A VIDA

“A veces uno necesita afrontar justo ese desafio que no le conviene ni le corresponde, porque lo que pide el cuerpo es enfrascarse en algo que ayude a descolocar la vida, sacudirla y ponerla un poco del reves. Mas que nada, para que no se cumpla la condena de encajar en ella como una pieza mas de un mecanismo predecible: como esa pieza que todos somos, a la postre, desde la programacion fatidica de nuestros genes hasta la funcion que el codigo social, que tarde o temprano acatamos, sea cual sea, nos asigna sin derecho a apelacion”

Lorenzo Silva, La marca del meridiano
--------------------------------------------------------------------------------------

Poucas veces me pareceu tan ben retratada a necesidade de botarse a correr coma nestas liñas de Lorenzo Silva, ainda que referidas a outros asuntos ben distintos no seu contexto orixinal.

Hoxe as transcribo porque sinto unha estraña magoa de saberme incapaz de enfrontar unha desas necesarias “sacudidas” da vida. Dias e dias matinando no trail do Seixo Branco ata que chega a vespera da data limite e faste consciente de que probablemente, nin sequera o desafio minimo de rematala sen lesions esta ao teu alcance. Foron os sinais que me enviou o corpo no ultimo treito do entreno no Xalo os que me puxeron os pes na terra, ademais dalgun sabio consello moi de agradecer  ;)

Serei engrenaxe logo… pero hei de ir fiando unha cadea de entrenos tan bonitos que van organizar excursions para velos  :D

(Non sei se na derradeira frase non estarei medio plaxiando a Benedetti; e que non teño ideas propias, eu)

Ningún comentario:

Publicar un comentario