10 de mar. de 2013

ESCALEIRA AO INFERNO


Chanzos
Vaia palabro ridiculo (e iso que non e esdruxula, que como ben dicia Pessoa todas as esdruxulas son ridiculas, e que fago eu escribindo esdruxulas sen acentos no teclado!!!!)). Un pode crer que e coma quen di chances, e mira ti que tera que ver cando se da a casualidade de que cres que estas recuperada de todo tipo de doenzas e colles e saes a dar unha voltiña moi curta de 25 mins tranquilotes para acostumar o corpo de novo a correr e zas! Todo e acabar, baixar os putos chances ou chanzos ou merda para eles e volves sentir esa condenada dor que te deixa petrificada, condenada dor, condenados chanzos e mecajinas escaleiras todas do mundo e mais no meu xeonllo dereito por non deixarme vivir.

Acabouse o trail, acabouse correr, acabouse todo, pecho o chiringuito e morra o conto. Se o chegho a saber procrastinaba ad aeternum y mas alla, e outro cacho mais.

Ningún comentario:

Publicar un comentario